Op 24 augustus j.l. ging Wim Heusinkveld veur in de Joriskarke van Bredevoort in een dialectdienst. Hee was veurhen ne varkensboer in Aalten. De karke was good bezet en d’r was zelfs ne baby bi’j. Prèken wol Wim neet zei e, moar wal een verhaal vertelln in ’t dialect, getiteld,
‘kalm an , en vlot ’n betje’.
De leu bunt zo drok teggenwoordig en wet neet van stoppen. Ze goat moar deur en legt de latte heel hoge. Dan inens kriegt ze last in de pokkel of zelfs ne burn-out. Ut lichaam of de kop guf an daj mot stoppen. I’ j mot ow anpassen. Neet alles tegelieke willen, moar geduld hebbn en mild ween veur owzelf.
I’j bunt good genog van owzelf. De latte neet zo hoog leggen, anders goai d’r onder deur. Alles hooft neet perfect in orde te ween. Zeg moar gewoon, ‘guf niks’ teggen owzelf, as d’r iets fout geet.
De baby in de karke leet effen van zich heurn. Loop dr moar rustig met rond zei Wim teggen ziene olders, guf niks. Dat heelp gelieke.
Hee vergeleek ut leaven van de mensen met dat van een kudde schoapen met ne herder, zoas ok David in de biebel schoapen heel. A’j bi’j mekare blieft kan dr niks gebeuren en kuj rustig goan liggen in ’t lange gres. De herder löp kalm met de kudde met, moar hee hölt wal alles drommels good in de gaten. As de kudde in de bene kump, omdat d’r gevaor drig, dan geet de herder inens veurop en jeg ut wild an de kante.
De les van Wim was dit.
Maak ow moar neet te völle te passe, kalm an en nem de tied om is effen te stoppen. Zeuk de natuur op en luuster is noar owzelf, ow eigen oademhaling. Vertrouw op ow eigen harte en ow eigen geveul, daj van jongs af met ekreggen hebt. Dan kom i’j vanzelf weer op ut spoor daj mot volgen.
Luustern noar mooie muziek kan ok helpen om weer tot ow zelf te kommen. Nem d’r de tied veur en bolder neet moar deur.
De prachtige muziek op 2 accordeons tussen het verhaal deur, werd ten gehöre ebracht deur Wil en Ingrid. I’j konnen marken dat de mensen in de karke dr rustig van werden. Zelfs de baby werd d’r stille van.
Rustig moar an, en vlot een betje. Onthol dat good!